m., (ook: silex), dicht ondoorschijnend chalcedoon met schelpachtige breuk; (verkl.) cilindervormig klein steentje om vuur te slaan in aanstekers.
Vuursteen ontstaat door neerslag op de zeebodem of gedurende diagenese uit siliciumhoudend water. Op dergelijke wijze ontstaat zeer fijnkorrelig kwarts. Vuursteen is meestal zwart, vertoont door verwering een lichtere korst en vormt concreties in krijt of kalksteen. Vuursteen werd gebruikt om vuur te slaan en in de prehistorie als materiaal voor gebruiksvoorwerpen (o.a. vuistbijlen).
