o. (—graven), (prehistorie) naam voor graven uit de ijzertijd waarin personen met een hoge sociale status werden bijgezet.
Een vorstengraf lag meestal onder een grote grafheuvel. De status van de begravene blijkt uit de rijke, veelal uit het Middellandse-Zeegebied geïmporteerde bijgiften (wagens, paardetuig, vaatwerk). Vorstengraven liggen vaak dicht bij versterkte nederzettingen. In Zuid-Nederland wordt met het voorkomen van vorstengraven in de vroege ijzertijd (Oss, Wijchen) voor het eerst een systematische sociale ongelijkheid zichtbaar. Zie Nederland, PREHISTORIE.
LITT. S.Milisauskas, European prehistory (1978).
