o. (-en), een stralingsmeetinstrument dat gebruikt wordt in de hoge-energie-kernfysica en bij het onderzoek van kosmische straling.
Het vonkenvat bestaat uit een aantal dunne metalen platen die om en om dezelfde spanning hebben. Tussen de platen bevindt zich een edelgasmengsel. Gedurende korte tijd wordt op de helft van het aantal platen een hoge spanning (b.v. 10 000 volt) gezet. Een geladen deeltje, dat tijdens deze periode door het vat gaat. brengt door ionisatie van het gas tussen elk tweetal platen een vonkontlading teweeg. Hierdoor wordt de baan van het deeltje gemarkeerd. Een afbeelding van deze baan wordt verkregen door de vonkontladingen te fotograferen.
