v., (planteziektenkunde) ziekte waarbij de stengelbasis van de planten wordt aangetast.
Bij voetziekten worden vaak ook de wortels aangetast (wortelrot). De opname van water en voedingsstoffen wordt belemmerd, en door verzwakking van de stengelvoet kan de plant gemakkelijk omvallen (legering bij granen). Belangrijke voetziekten bij granen worden veroorzaakt door Ophiobolus graminis (tarwehalmdoder) en door Cercosporella herpotrichoides (oogvlekkenziekte). Verder kunnen vooral Fusarium-schimmels voetziekte bij o.a. granen, erwten, bonen, lupine teweegbrengen.
