toneelgroep in Vlaanderen, die van 1917—39 aanvankelijk traditioneel klassiek, later modernistisch (m.n. het Europees expressionistisch) toneel bracht en daardoor internationaal bekend werd. Het Vlaamse Volkstoneel kende verschillende perioden: die van het Fronttoneel (1917—20), gesticht door J.O.de Gruyter en J.Plateau; die van het Eerste Vlaamse Volkstoneel (1920—24), onder leiding van J.O.de Gruyter;
die van het Katholieke Vlaamse Volkstoneel (1924—31), dat van 1924—29 onder leiding van J. de Meester junior alom bekend was en dat van 1929—31 door A.van de Velde werd geleid. In 1931 had er een scheuring plaats; het oude Vlaamse Volkstoneel werd voortgezet door A.van de Velde, L.Geysen en R.Grassin (1931—39); daarvan scheidde het Nationale Vlaamse Volkstoneel of Groep Staf Bruggen zich af (1931—39). Laatstgenoemde groep had een positief-nationalistische, politieke richting.
LITT. S.Lilar, Zestig jaar toneellitteratuur in België (1951); A.van der Plaetse, Herinneringen aan het Vlaamse Volkstoneel (1960).
