[Fr. victime, slachtoffer], v., richting in de criminologie sinds ca. 1955, die aandacht besteedt aan de rol van het slachtoffer van criminele gedragingen.
Het slachtoffer blijkt niet altijd alleen maar passief te zijn: zijn gedrag en houding kunnen crimineel handelen van anderen bevorderen of uitlokken. Voorts heeft de victimologie aangetoond dat de kring van slachtoffers veel ruimer is dan alleen de rechtstreeks gedupeerden; hij omvat ook gezinsleden van het ‘primaire’ slachtoffer en van de dader, leden van de samenleving en de dader zélf.
