v. (-en),
1. het vervormen of ver vormd worden;
2. iets dat vervormd is.
ELEKTRONIKA
Lineaire vervorming treedt op wanneer sinusoïdale (zgn. enkelvoudige) trillingen van uiteenlopende frequenties, toegevoerd aan een versterker, weliswaar sinusoïdaal zijn gebleven, maar een ongelijke versterking hebben ondergaan. Lineaire vervorming kan gecorrigeerd worden,
o.a. met een filter (klankregeling). Bij niet-lineaire vervorming zijn er nieuwe frequenties bijgekomen, b.v. een signaal met frequentie/, komt uit de versterker als een signaal met frequentie ƒ plus 2f, 3ƒ enz. Bij geluidsversterking betekent deze vervorming een wijziging in timbre. De mate van de niet-lineaire vervorming wordt weergegeven met de vervormingsfactor.
Zie MECHANICA, deformatie, elastische vervorming.
