v., de kennis van de achtergronden en de eigenschappen van het verkeer.
Verkeerskunde is een multidisciplinaire wetenschap met zowel technische, economische, sociale, psychologische als juridische aspecten. In de verkeerskunde worden onderscheiden de verkeerstheorie, die zich bezig houdt met grondregels en beginselen van de verkeerskunde; de verkeersplanologie, het ontwerpen van verkeersen vervoersplannen op grond van verkeerskundige en planologische gegevens, en de verkeerstechniek.
Door de zeer snelle ontwikkeling van de gemotoriseerde vervoerswijzen is de verkeerskunde sterk in de belangstelling komen te staan. Zij is na de VS vooral in Engeland en de BRD in het eind van de jaren vijftig een belangrijke wetenschap geworden. In Nederland is het sinds het begin van de jaren zestig mogelijk om verkeerskunde te studeren aan de Technische Hogeschool te Delft als onderdeel van de studie van civiel ingenieur. Een hogere beroepsopleiding is de Nationale Verkeersakademie in Tilburg. De ANWB geeft het maandblad Verkeerskunde uit.
In België worden de technische en economische aspecten van de verkeerskunde als keuzevakken gedoceerd in de afdelingen Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen en in de Instituten voor Stedebouw en Ruimtelijke Ordening van diverse universiteiten.
