v. (-en),
1. het vergunnen, toestemming, verlof;
2. toestemming van de overheid om in bepaalde gevallen van bestaande wettelijke voorschriften af te wijken of voor een handeling waarop, in het algemeen belang, speciaal toezicht vereist is, m.n. tot het verkopen van sterke drank in het klein: een restaurant met volledige vergunning;
3. concessie. In België wordt de term vergunning meestal gebruikt voor het Ned. begrip concessie. In deze zin kan b.v. vergunning worden verleend aan het openbaar vervoer, voor de elektriciteitsvoorziening. De vergunning verlenende overheid is bij de uitoefening van haar soevereiniteit volkomen vrij en kan de vergunning naar eigen goeddunken en op elk moment intrekken of er het toezicht op uitoefenen. Wanneer zulks bij de overeenkomst is bepaald kan de overheid in zo’n geval wel worden verplicht tot volledige schadeloosstelling.
