m. (-en), (ook: spanningsreeks), reeks van elementen die aangeeft welk element in staat is welke andere elementen uit hun zouten te verdringen.
Er bestaan twee verdringingsreeksen, nl. die van de metalen:
K Ca Na Mg Al Zn Fe Sn Pb H Cu Hg Ag Pt Au en die van de niet-metalen:
F C1 Br I S Een zuiver element zal, indien het in aanraking komt met een zout van een element dat rechts van het zuivere element in de reeks staat, dit element uit het zout verdringen, d.w.z. zelf een zout vormen terwijl het andere element vrijkomt.
Zo verdringt het metaal kalium alle andere elektropositieve elementen uit hun zouten, evenals fluor alle elektronegatieve elementen. De reeksen zijn gebaseerd op de mate van elektropositiviteit resp. elektronegativiteit; kalium is het meest elektropositieve, fluor het meest elektronegatieve element. In de reeks van de metalen staan de onedele metalen links en de edele metalen rechts; dit uit zich doordat in de natuur de onedele metalen niet in vrije toestand worden aangetroffen. verdringingsreactie.
