o. (-en), stof die door vorming van een gel de vicositeit van een vloeistof verhoogt.
In colloïdale suspensies van verdikkingsmiddelen worden de moleculen gestabiliseerd door een watermantel en treedt zwelling van het gedispergeerde colloïd op, waardoor de vloeistof dikvloeibaar wordt en eventueel geleert. Vaak beoogt men bij de toepassing van verdikkingsmiddelen naast het dikvloeibaar worden ook b.v. het suspenderen van vaste deeltjes of emulgeren van olie of vet in een waterfase.
In het huishouden worden bij de bereidingen van soepen, sauzen, puddingen e.d. als verdikkingsmiddelen gebruikt: maïzena, aardappelmeel, bloem, gelatine, pectine. De industriële toepassing van verdikkingsmiddelen is m.n. ten aanzien van de dosering en in welk produkt onderworpen aan de Warenwet. Toegestaan zijn: agar-agar, alginaten, Arabische gom, carboxy-methylcellulose, carrageen, gelatine, guarmeel, johannesbroodpitmeel, pectine, tragacant.
