Jan, Vlaams schrijver, *7.11.1906 Temse. Vercammen was van 1931–35 redactiesecretaris van De Tijdstroom en van 1935–41 redacteur van De Gemeenschap.
In 1949 werd hij hoofdinspecteur voor het lager onderwijs in West-Vlaanderen; in 1980 volgde hij A.Gerlo op als voorzitter van het Vermeylenfonds. Hij schreef aanvankelijk expressionistische poëzie, daarna elegische gedichten. Belangrijke thema’s zijn liefde, eenzaamheid en dood. Vercammen schreef ook jeugdboeken. In 1976 verschenen zijn Verzamelde gedichten. Werken: Eksode (1929), Reven (1931), Credo (1934), Het tweede land (1936), Het doode kindje Eric (1937), De rozen rijpen (1938), Volubile (1939), Suites (1941), Zeepbellen (1941), Repetitie (1943), De parelvisscher (1946), Verbroken zegel (1952), Ophelia (1954), Magnetisch veld (1967), Het huis ten einde (1971), Zeg me wie ik ben (1977; aforismen).
LITT. R.Seys, De andere Vercammen (1966).
