v. (-en),
1. openbare verkoping aan de meestbiedende;
2. plaats en gebouw waar zulke verkopingen gehouden worden;
3. iemand in de nemen, in de maling.
Veilingen vinden, afhankelijk van de aard van de aangeboden goederen, op geregelde of ongeregelde tijdstippen plaats. De verkoper neemt niet openlijk aan het vraag-en-aanbod-spel deel en houdt de prijs, waartegen hij verkopen wil, geheim. Soms maakt de verkoper alleen de prijs bekend waartegen hij niet meer wil verkopen, in andere gevallen blijft ook deze ophoudprijs geheim en is hij alleen aan de veilingmeester of notaris bekend. Gezien de nadelen aan het ophouden verbonden, is het soms efficiënter dat aanbieders hun eigen waardeschatting laten meespreken door zelf mee te bieden.
Men onderscheidt veilingen bij opbod, bij afslag en bij opbod en afslag. De veiling bij opbod vindt vrijwel alleen toepassing bij de verkoop van niet-homogene goederen, zoals tweedehands boeken, inboedels, schilderijen, wol (Australië), tabak (VS) en thee; deze worden ten verkoop aangeboden onder leiding van een veilingmeester die daarvoor een percentage van de opbrengst als beloning ontvangt. De veiling bij afslag wordt o.a. toegepast bij de verkoop van groenten, fruit, bloemen, vis en eieren; goederen uit de agrarische sector, met vaak een bederfelijk karakter, zodat een snelle verkoop gewenst is. De afslager somt in hoog tempo de prijzen in een af dalende reeks op. Bij de mondelinge afslag komt de koop tot stand door het ‘mijn’-roepen van de koper. Bij de moderne veilingtechniek maakt men gebruik van elektrische afmijntoestellen (veilingklokken).
Deze bestaan uit een wijzerplaat, waarop van hoog naar laag (afslag) een wijzer loopt die tot stilstand kan worden gebracht door knoppen op de kopersbanken. Tegelijkertijd wordt het nummer van de knop van het afmijntoestel verlicht, zodat koper èn prijs bij de veilingmeester bekend worden. Draait de wijzer door tot het nulpunt of tot de vastgestelde ophoudprijs, dan zijn de goederen doorgedraaid, d.w.z. niet verkocht. De doorgedraaide groente of fruit wordt bestemd voor veevoer of gaat naar de vuilnisbelt.
Bij de veiling bij opbod en afslag vinden opbod en afslag veelal niet op dezelfde datum plaats. Daardoor is deze methode nogal tijdrovend en kostbaar; ze wordt dan ook slechts toegepast bij de verkoop van waardevolle objecten, zoals huizen en landerijen. Aan het opbod wordt zelden of nooit door de werkelijke gegadigden deelgenomen; zij wachten hun kansen af bij de afslag. De verkoper echter stimuleert het bieden door het beschikbaar stellen van een premie (strijkgeld of plok) voor de hoogste bieder. De bieders bij opbod zijn dan ook veelal op deze premie beluste beroepsspeculanten. Wordt het hoogste bod bij de afslag echter niet overschreden, d.w.z. wordt er niet afgemijnd, dan is de hoogste bieder ‘blijven hangen’, zie blokveiling.
