Lope Félix de, Spaans toneelschrijver, 25.11.1562 Madrid, ♱27.8.1635 Madrid. De Vega Carpio studeerde te Salamanca (1580-82).
Van zijn vele succesvolle toneelstukken zijn er nu nog 468 bekend. Zijn talrijke liefdesavonturen spelen hierin een belangrijke rol. Hij gaf het nieuwe nationale Spaanse theater zijn definitieve vorm. In El arte nuevo de hacer comedias (1609) gaf hij de belangrijkste veranderingen ten opzichte van het klassieke renaissancetheater aan. In zijn toneelstukken, waarin hij breekt met de klassieke dramatische opbouw (o.a. het voorschrift van eenheid van tijd, plaats en handeling) besteedt hij meer aandacht aan het dynamische element dan aan de karaktertekening van de personages. De Vega Carpio bracht de gevoelens en ideeën van zijn tijdgenoten omtrent de maatschappelijke verhoudingen tot uiting.
Zijn toneelstukken, die in de gewone omgangstaal waren geschreven, hadden altijd geschiedenis, religie of eer tot onderwerp. Laatstgenoemd thema werd het belangrijkste onderwerp van het gehele Spaanse nationale theater uit de 17e eeuw. Tot zijn bekendste historische stukken behoort Fuente ovejuna, dat in vele landen, waaronder Nederland, ook nu nog wordt opgevoerd. La buena guarda en El nacimiento de Christo behoren tot zijn religieuze toneelstukken. Drama’s die de eer tot onderwerp hebben zijn o.a. El mejor alcalde del Rey, La dama boba, Los melindres de Belisa en El castigo sin venganza.
De Vega schreef ook vele prozawerken, waaronder een herdersroman Arcadia (1598), een autobiografische roman in dialoogvorm, Dorothea (1632). De Vega Carpio heeft tijdens zijn leven veel erkenning gekregen. Uitgaven: Obras (13 dln., 1916—30); Obras completas (1965).
LITT. F.Zertuche, Lope de Vega (1962); G.Laplane, Belardo ou la vie de Lope de Vega (1963); F. Hayes, Lope de Vega (1967); A.Castro en H.Rennert, Vida de Lope de Vega (1968); C.delaBarrera, Nueva biografia de Lope de Vega (1973-74); L. Guarner, En torno a Lope de Vega (1976).
