m., handel in buitenlandse valuta’s. Valutahandel vindt vooral plaats in de vorm van banktegoeden en slechts voor een klein deel als bankbiljetten e.d.
Daar vroeger de transacties plaatsvonden in de vorm van wissels noemt men de valutahandel (valutamarkt, valuta-arbitrage enz.) ook wel wisselhandel (wisselmarkt, wisselarbitrage enz.).Men onderscheidt contante affaires, valutaarbitrage en termijnhandel in vreemd geld. Valutahandel vindt plaats op de zgn. valutamarkt voornamelijk tussen deviezenbanken (d.w.z. banken die van de centrale bank toestemming hebben gekregen tot valutahandel en waarvan inschakeling voor aanbieders en vragers verplicht is) en valutamakelaars en eventueel de centrale bank. Een daartoe aangewezen commissie van valutamakelaars stelt dagelijks aan de hand van het koersverloop passagekoersen vast die dienen ter verrekening van aanen verkoopopdrachten tot de volgende beursdag 12 uur. De banken noteren twee prijzen: bied (= koop)prijs, resp. laat (= verkoop)prijs; de marge vormt de winst. Bij het bankpapier e.d. zijn deze marges verschillend voor grote en kleine coupures.
LITT. M.Bernstein, De valutamarkt (1974).
