o. (-en),
1. (ook: parachute), apparaat om mensen en goederen met een veilige daalsnelheid vrij van een zekere hoogte op de grond neer te laten;
2. schuin opstaand vlak op steigerwerk of een schutting, om vallende voorwerpen op te vangen.
Het hoofdbestanddeel van een valscherm is het draagdoek, dat oorspronkelijk van natuurzijde, thans van nylon is vervaardigd. Men onderscheidt zit-, borsten rugvalschermen naar de plaats op het lichaam waar het valscherm in opgevouwen toestand voor het springen wordt bevestigd. Het scherm kan uit het pak worden getrokken
1. door een lange, aan het luchtvaartuig bevestigde ‘treklijn’ waarbij de luchtvaarder niets anders heeft te doen dan overboord te springen: zodra de treklijn strak staat en het valscherm uit het pak getrokken is, verbreekt de verbinding met het luchtvaartuig vanzelf;
2. door de luchtvaarder, nadat hij overboord is gesprongen, door op een door hem gewenste hoogte aan een ‘handgreep’ te trekken. In het tweede geval spreekt men van een vrij of manuaal valscherm. remparachute.
