v./m. (-en), (ook: angiospasme), pijnlijke samentrekking van spiervezels in de wanden van slagaders.
De pijn bij vaatkramp ontstaat door zuurstofgebrek in de weefsels die door de verkrampte slagaders niet goed meer van bloed worden voorzien. Meestal treedt dit op bij bloedvaten die door bepaalde ziekten (b.v. arteriosclerose) al vernauwd zijn, m.n. de kransslagaders (angina pectoris) en de slagaders in de benen. De al bestaande vernauwing is doorgaans een belangrijkere oorzaak van de klachten dan de vaatkramp.
