v., een vorm van bloedvergiftiging (sepsis) die uitgaat van de urinewegen, dus meestal bij of na een etterige nierbekkenof blaasnierbekkenontsteking.
De verwekker van urosepsis is veelal Escherichia coli. Urosepsis komt nogal eens voor bij bedlegerige patiënten met incontinentie voor urine, waarvoor zij een verblijfskatheter dragen (een katheter die dag en nacht in de blaas blijft).
