(tot 1637: Edessa), Turkse stad, hoofdstad van de gelijknamige prov. (il, 18854 km2, 598240 inw.), in het zuidoosten van het land, 100650 inw. Agrarische markt.
Oude citadel, 17e-eeuwse moskee.
GESCHIEDENIS
Ten tijde van Alexander de Grote werd de hoofdstad van Osrhoëne door de Macedoniërs Edessa genoemd. De stad werd waarschijnlijk tijdens het bewind van Seleukos I in Griekse stijl opgebouwd. Zij werd in 132 v.C. onder koning Arjoe zelfstandig. Koning Abgar II (68 v.C.-53 v. C.) sloot een verbond met de Romeinse veldheer Pompeius. Sindsdien betwistten de Parthen en de Romeinen elkaar het bezit van Osrhoëne.
Het christendom werd er waarschijnlijk reeds vóór 116 ingevoerd en Edessa waa sindsdien, tot diep in de middeleeuwen, een centrum van de Aramees (Syrisch) sprekende christenen. Hier werd het Thomas-evangelie geschreven en werd de bijbel in het Syrisch vertaald. Volgens de overlevering is de apostel Thomas te Urfa begraven. Abgar VII (179—216) was de eerste christelijke vorst in de geschiedenis. De Syrische geleerde Bardesanes die aan het hof te Edessa vertoefde, bevorderde het christendom. De stad was in de 3e eeuw een belangrijke Romeinse vesting en handelscentrum.
In 639 werd zij veroverd door de Arabieren. De stad was van 1098-1144 het centrum van de kruisvaardersstaat Edessa.LITT. A.F.J.Klijn, Edessa, de stad van de apostel Thomas (1962); J.B.Segal, Edessa, the blessed city (1970).
