(UDC), het belangrijkste universele classificatiesysteem. De UDC komt voort uit de decimale classificatie ontworpen door de Amerikaanse bibliothecaris M.Dewey in 1876.
Hij deelde het gehele gebied van de wetenschappen in tien klassen in en gaf daaraan de cijfers 0 tot en met 9. Iedere klasse werd in principe in tien afdelingen verdeeld, iedere afdeling opnieuw in tien rubrieken enz. De classificatie is decimaal, d.w.z. de notatie van elk begrip wordt voorafgegaan door de notatie van het overkoepelend begrip, b.v.: 3 geeft sociale wetenschappen aan, 33 staathuishoudkunde, 331 arbeid. Een Europese bewerking van het deweysysteem verscheen in 1929 onder de naam UDC. Hierbij werden naast de bestaande hoofdgetallen ook hulpgetallen geïntroduceerd. Deze zijn gesplitst in algemene hulpgetallen (toepasbaar door de gehele code) en bijzondere hulpgetallen (alleen toepasbaar bij de rubrieken, waarbij ze vermeld staan).
Van de UDC zijn verkorte, middelgrote en uitgebreide uitgaven verschenen waarvan de Duitse het volledigst is. In het Nederlands bestaat alleen een verkorte uitgave in losbladige vorm, waarop jaarlijks aanvullingen en wijzigingsbladen worden verstrekt. Daarnaast bestaan er verscheidene vakuitgaven; deze bevatten gedetailleerde tabellen voor bepaalde vakgebieden alsmede verkorte overzichten van grensgebieden. Diverse commissies zorgen dat de UDC actueel blijft. De belangrijkste hiervan is de Centrale Classificatie Commissie, opgericht door de Fédération Internationale de Documentation. Deze heeft internationale subcommissies op verschillende vakgebieden.
LITT. J.C.G.Wesseling, Overzicht der universele classificaties (1961).
