[Lat. uncia, een twaalfde voet], v./m. (-cialen),
1. (Latijns schrift) boekschrift, van de 4e–8e eeuw in West-Europa gebruikelijk (ronde vormen van a d e h m);
2. (Grieks schrift) algemene term voor alle boekschrift van de 4e eeuw v.C.–9e eeuw n.C.;
3. (boekdrukkerij) kapitale (begin)letter, vnl. voor opschriften gebruikt.
