v./m., (ook: intercellulaire stof, extracellulaire stof), stof die zich bevindt in ruimten tussen de cellen.
Terwijl epitheelcellen in het algemeen aaneengesloten voorkomen, bevinden zich tussen de cellen die van het mesenchym afkomstig zijn vele ruimten, vaak aangeduid als weefselspleten. Deze zijn opgevuld met verschillende stoffen: o.a. vaste stoffen, zoals in de beentussenstof, of de kraakbeentussenstof; de overblijvende ruimten zijn alle met vloeistof doordrongen en opgevuld. Zeer duidelijk is dit laatste bij de gelatineuze tussencelstof van het losmazige bindweefsel; deze vloeistof met de daarin opgeloste zouten, voedingsstoffen en stofwisselingsprodukten kan zich hierin door diffusie makkelijk verplaatsen. De stoffen worden in de haarvaten uitgewisseld met de bloedstroom. Hierdoor krijgen de cellen van het weefsel nieuw voedsel en zuurstof en worden stofwisselingsprodukten af gevoerd. interstitiële vloeistof.
