Joseph Mallord William, Engels schilder, *23.4.1755 Londen, ♱l9.12.1851 Londen. Turner was leerling aan de Royal Academy in Londen.
Hij legde zich aanvankelijk toe op het maken van topografische aquarellen. John Cozens en Thomas Girtin waren hierbij zijn voorbeelden. Na Girtins dood (1802) was Turner de onbetwiste meester in de topografische en architectuurschilderkunst. Turners eerste schilderijen, die in Yorkshire ontstonden, zijn donker van tint. In Maanlicht (1797) is het begin van een kleuriger palet zichtbaar. Zijn stijl sloot eerst nauw aan bij die van de idyllische landschappen van C.Lorrain.
Vooral wat de zeegezichten betreft, nam Turner de Hollandse 17e-eeuwse zeeschilders als voorbeeld. Bekend werd het Liber studiorum (1807—13), waarvoor Turner etsen maakte. In 1802 reisde hij naar Frankrijk en Zwitserland. In de periode 1815-30 vestigde hij zijn roem en ontving vele opdrachten. In 1817 bezocht hij Berlijn, Nederland en Duitsland. In 1819 en 1828 verbleef Turner in Italië.
Venetië speelde een belangrijke rol in het ontstaan van zijn eerste luministische schilderijen. Lichtschildering was voortaan zijn doel: het licht door de nevel, de wolken, de atmosfeer, ook kunstlicht, zoals brand op zee. Tegelijkertijd liet Turner steeds meer het realistische los. Deze ‘ontrouw aan de natuur’ kon weinig genade in de ogen van zijn tijdgenoten vinden. Ruskin, die oog had voor zijn experimenten, schreef echter lovend over hem. Pas veel later zou Turner worden gezien als een van de oorspronkelijkste Engelse landschapen marineschilders. De invloed die hij uitoefende op de jongere generatie Engelse schilders en later op de Franse impressionisten is aanzienlijk.
LITT. J.Lindsay, J.M.W.Turner (1966); L.Hermann, Ruskin and Turner (1968); J.Gage, Colour in Turner (1969); H.Bock en U.Prinz, J.M.W.Turner, der Maler des Lichts (1972).
