protestantse theologische richting in Duitsland, midden 19e eeuw, gegroepeerd om de Tübinger hoogleraar F.C.Baur en diens leerlingen D.F.Strauss, A.Hilgenfeld, A.Hausrath e.a. Zij hadden een hegeliaanse kijk op de geschiedenis van het oude christendom, waarin zij drie opeenvolgende perioden onderscheidden: die van het petrinisch of joden-christendom (Openbaring van Johannes), die van het paulinisch of heiden-christendom (hoofdbrieven van Paulus) en die van de synthetische harmonisering tussen these en antithese (Handelingen en Evangelie naar Johannes).
LITT. W.G.Kümmel, Das Neue Testament. Geschichte der Erforschung seiner Probleme (1958).
