m. (—s), test om het effect van een antistollingsbehandeling met cumarienderivaten te bepalen.
Bij de trombotest volgens Owren meet men de voor cumarienderivaten gevoelige stollingsfactoren II, VII, IX en X. Cumarienderivaten (Sintrom, Marcoumar) remmen de synthese van deze stollingsfactoren (bloedstolling), hetgeen resulteert in een verminderde stolbaarheid van het bloed. Op grond van de uitslagen van regelmatig verrichte trombotests past men de dosering van de cumarienderivaten aan.
