[Ital.], o. (-’s),
1. muziekof zangstuk voor drie partijen;
2. drie personen die samen een muziek-of zangstuk uitvoeren; (ruimer) drietal;
3. m./o., weddenschap op het eerste, tweede en derde geplaatste paard in de juiste volgorde.
De term trio duidt ook vaak de bezetting van een compositie aan. Een pianotrio wordt meestal door viool, violoncel en piano gespeeld, een strijktrio door viool, alt en violoncel. Een triosonate wordt uitgevoerd met twee solo-instrumenten en basso continuo, een orgeltrio op twee manualen en het pedaal van een en hetzelfde orgel. Het middendeel van een menuet, scherzo, mars enz. werd oorspronkelijk driestemmig uitgevoerd en heette daarom trio. Later was dit deel vaak niet driestemmig meer. De benaming bleef echter gehandhaafd.
