v., het op afstand vaststellen van de plaats of het baanvak waarop een trein zich bevindt. Treindetectie is de basis van elke moderne spoorwegbeveiliging.
Vooral assentellers en geïsoleerde secties (werkend met door isolatielassen gescheiden spoorbaansecties, gevoed met gelijk-of wisselspanning van 50—200 Hz) worden veel toegepast.Bij modernere systemen worden audiofrequente wisselspanningen (1000—3000 Hz) toegepast. Het spoor wordt dan in elektrische secties verdeeld doordat iedere sectie een andere frequentie heeft. De secties worden begrensd door spoelen die tussen de spoorstaven zijn aangesloten en deel uitmaken van kringen die op de betrokken frequenties zijn afgestemd. De detectie van de trein gebeurt door het kortsluiten van de spoorstaven via de wielassen waardoor de spoorrelais van de bereden secties afvallen. De relaiscontacten zijn opgenomen in schakelingen voor de seingeving.
