o. (-ten), (ook: trawl, treil), langgerekt, trechtervormig visnet.
Het trawlnet wordt met een snelheid van 3—5 mijl/uur door het water gesleept. Door de snelheid ontstaat een druk op de mazen, waardoor het net zijn trechtervorm behoudt. In het achterste deel van het net, de kuil, wordt de vis opgevangen. Door de kracht waarmee het net wordt gesleept ontstaan trillingen in de mazen, waardoor de vis wordt afgeschrikt om door het voorgedeelte van het net te ontwijken. De maaswijdte neemt naar achteren toe af; in de kuil is een minimummaaswijdte voorgeschreven, zodat te jonge vis de kans krijgt te ontsnappen. Om het net tijdens het vissen horizontaal open te houden gebruikt men scheerborden, die met stalen kabels (zgn. breidels) aan het net vastzitten. Doordat de breidels, evenals de mazen, trillen en bovendien als zij over de bodem gaan wolken troebel water veroorzaken, wordt de vis naar het midden van het net gedreven.
Men onderscheidt verschillende soorten van trawlnetten. De bodemtrawl gaat over de bodem en heeft een kortere bovenpees dan onderpees. De onderpees wordt op steenachtige grond (b.v. bij Ijsland) van klossen voorzien, waardoor de onderpees wordt opgelicht om zo min mogelijk stenen in het net te krijgen. De haringtrawl is een variant van de bodemtrawl. Verder vangt men haring met de pelagische trawl.
