[Gr. topos, plaats], v., topiek, de leer van de gemeenplaatsen.
De topica was bij de Griekse en Romeinse filosofen en retoren de systematische behandeling van bepaalde algemeen erkende begrippen en uitspraken, zoals vrijheid en gerechtigheid. Sinds Aristoteles werd de topica intensief door de Grieken bestudeerd, bij de Romeinen m.n. door Cicero.
