v./m. (-en), (ook: toonaard), de tonale structuur van een compositie, bepaald door toongeslacht en tonica.
In het westerse toonstelsel kent men twee toongeslachten, die op twaalf verschillende tonica’s kunnen worden opgebouwd. Daardoor zijn er 24 toonsoorten. Men bepaalt de toonsoort aan de hand van de voortekens aan de sleutel en de slotnoot in de bas. Vroeger (m.n. vóór de invoering van de evenredig zwevende temperatuur) kende men aan bepaalde toonsoorten een eigen karakter toe.
