v./m. (-s), (ook: gamma, scala), een naar stijgende toonhoogte gerangschikte reeks tonen op vaste onderlinge afstanden, die behoort bij een bepaalde toonsoort.
Men onderscheidt de pentatonische toonladder (b.v. c d f g a); de hexatonische, die ook heletoonstoonladder wordt genoemd en veel door C. Debussy werd toegepast (b.v. ede fis as bes); de diatonische (majeur, mineur en tevens de kerktoonsoorten); de octotonische toonladder (b.v. c d es f fis gab); de zigeunertoonladder (b.v. c d es fis g as b). De chromatische toonladder (b.v. c cis d dis effisggis a ais b) hoort niet bij één toonsoort, maar is de systematische uitbreiding met halve (verhoogde of verlaagde) toontrappen.
