[Ital.], v. (-’s), de grondtoon van een toonladder en dientengevolge van een op die toonladder gebaseerde compositie.
De tonica is de toon waaruit het muziekwerk zich ontwikkelt en waarop het doorgaans weer tot rust komt. Verandering van tonica in de loop van een compositie heet modulatie. De functie van de tonica wordt versterkt door de werking van de leidtoon.
