v., het vastleggen van tijdstippen, m.n. werk- en produktietijden op kantoor en fabriek.
Voor tijdregistratie werden aanvankelijk registrerende, alleenstaande klokken, al dan niet aangesloten op een moederklok gebruikt. De apparatuur evolueert in de richting van een centrale registratie met daaraan via lijnen gekoppelde meldapparatuur op diverse plaatsen in het bedrijf. Onderscheid kan worden gemaakt tussen de registratie van de tijden dat een werknemer aanwezig is (b.v. voor het systeem van variabele werktijden, met presentieklokken) en de registratie van de tijden, die aan een werkstuk besteed zijn met karweiklokken.
