Duits scholastiek linguïst, †1310 Erfurt. Na studie in Parijs was Thomas werkzaam als docent in Erfurt (ca.1300—10).
Hij is de belangrijkste vertegenwoordiger uit de school van de modisten, taalfilosofen die zo werden genoemd omdat zij de grammaticale categorieën interpreteerden als zovele wijzen van betekenen (modus significandi). Zij meenden dat er een universele grammatica opgebouwd kan worden die beantwoordt aan de structuur van de werkelijkheid en die onafhankelijk is van de conventionele grammatische regels van de particuliere talen. Zij zochten dus naar de ‘dieptestructuur’ die universeel is voor elke taaluiting. Het interessantste werk uit deze taaltheorie is Thomas’ Grammatica speculativa, vroeger aan Duns Scotus toegeschreven. Uitgave: door G.L.Bursill-Hall (1972; Eng. vert, met inl.).
