[Lat.], v. (Romeins recht), akte, opgemaakt in het bijzijn van getuigen.
Voor de testatio gebruikte men meestal twee of drie met was bestreken houten plankjes (tabulae); op alle werd dezelfde tekst geschreven; vervolgens werden de plankjes op elkaar gelegd, met een touw op elkaar gesnoerd, zodanig dat alleen de bovenste tekst nog zichtbaar bleef. De linten van het snoer werden door degene die de akte opmaakte onder getuigen verzegeld. Als later de akte werd opengemaakt, bleek door vergelijking van binnen- en buitentekst of en in hoeverre de buitenste tekst vervalsing had ondergaan.
