m., (ook: recul), het achteruitstoten van een vuurwapen na het afvuren.
De terugstoot wordt veroorzaakt door de druk, die de verbrandingsgassen van een voortdrijvende lading onmiddellijk na de explosie op de stootplaat of stootbodem (kulas) van een vuurwapen uitoefenen. Bij handvuurwapens en lichte mitrailleurs wordt de terugstoot opgevangen door de arm en de schouder van de schutter; vuurmonden bezitten daartoe een rem- en vooruitbrenginrichting (geschut).
