Publius, bijg. Afer [Lat., Afrikaan], Romeinse blijspeldichter, *ca.l90 v.C.Carthago, †159 v.C.
Terentius kwam op jeugdige leeftijd naar Rome als slaaf van de senator Terentius Lucanus, die hem vrijliet. Terentius verkeerde in de letterkundige kring van de jonge Scipio Africanus en Laelius. Tussen 166 v.C.—160 v.C. schreef hij zes blijspelen die alle bewaard zijn gebleven: Andria, Eunuchus, Phormio, Heautontimoroumenos, Hecyra en Adelphoi. Terentius’ stijl is fijn en beschaafd, meer dan die van Plautus, zijn karaktertekening scherp en vaak verrassend modern, en zijn bewerking van Griekse voorbeelden kundig en knap. Daarentegen mist zijn taal de beeldende kracht van Plautus, en ook krijgt het muzikale element een minder grote plaats.Zijn prologen gebruikt hij voor litteraire discussie. Uitgaven: door R.Kauer en W. Lindsay (1959), door J.Marouzeau (3 dln. 1963; Ned. vert. door J.Hemelrijk, 1967).
LITT. K.Büchner, Das Theater des Terenz (1974).
