[Ital. temperare, mengen], v./m., vroeger gebruikt verftype, bestaande uit pigmenten die werden aangemaakt in natuurlijke, met water mengbare bindmiddelen, zoals eigeel, gommen, lijmen, bier, caseïne en plantesappen.
Temperaverven droogden mat op. Ze werden vooral door kunstschilders gebruikt. De temperatechniek is vermoedelijk geheel verlaten.
