m. (-sen), algemene naam voor vissen met telescoopogen.
Bekende telescoopvissen zijn de zalmvormigen Opisthoproctus soleatus en de hemelkijker, O. grimaldii, circumtropische soorten, die in de noordelijke Atlantische Oceaan tot nabij ZuidwestEuropa voorkomen, en verwanten vormen in het Indo-Pacifische gebied, waarbij de ogen omhoog gericht zijn. Elk oog heeft twee netvliezen, die corresponderen met twee brandpunten van het refractaire systeem van het oog (lens en andere lichtbrekende delen); één voor ver en één voor nabij zien. Eenvoudiger telescoopogen worden aangetroffen bij sommige kweekvormen van de goudvis.
