[Gr. tele-, op afstand, patho, ondergaan], v., gedachtenoverbrenging op afstand.
De term telepathie is afkomstig van de Engelse schrijver F.Myers. Telepathisch contact is onafhankelijk van afstand en zintuiglijk contact; het wordt bevorderd door gevoelsbindingen. Het verschijnsel berust volgens sommigen op een onderlinge samenhang der menselijke bewustzijnen in een meer omvattend psychisch geheel, een overziel. Het vermoeden bestaat dat telepathisch contact in vroegere ontwikkelingsfasen van de mensheid een veel grotere rol speelde. Men kan telepathie dan zien als een regressieverschijnsel: bij ontvankelijke personen zou de remmende functie van de hersenen, een vrucht van de evolutie, verminderd zijn. Psychodiagnostisch onderzoek zou inderdaad een verzwakte individuatie aangetoond hebben bij personen die gevoelig zijn voor telepathische beïnvloeding.
Het bestaan van telepathie en andere vormen van paragnosie geeft steun aan de reeds bij I. Kant aangetroffen veronderstelling dat ruimte en tijd niets anders zijn dan aanschouwingsvormen van het zintuiglijk kenvermogen.
LITT. W.H.C.Tenhaeff, Telepathie en helderziendheid (1960); H. van Praag, Telepathie en telekinese (1976).
