Bruno, Duits architect, *4.5.1880 Koningsbergen, ♱24.12.1938 Ankara. In 1908 vestigde Taut zich te Berlijn.
Hij werd daar in 1931 hoogleraar aan de Technische Hogeschool. In 1936 werd hij hoogleraar in Ankara. Taut werd beroemd door de bouw van een glaspaviljoen voor de Werkbundtentoonstelling in 1914 te Keulen, waar hij op fantasierijke manier de mogelijkheden van glas demonstreerde. Gedurende de Eerste Wereldoorlog maakte hij ontwerpen voor utopische architectuur. Daarna bouwde hij veel in Maagdenburg, o.a. huizen met kleurige gevels. Na 1923 bouwde hij vele huizen en woonwijken in Berlijn.
Van 1936 dateren de universiteitsgebouwen in Ankara. Taut was voorstander van een technische stijl met expressionistisch stempel. Vaak werkte hij daarbij samen met zijn broer Max Taut (*1884, ♱1967). Werken: Die Stadtkrone (1919), Die neue Baukunst in Europa und Amerika (1929), Grundlinien der Architektur Japans (1936).
LITT. K.Junghanns, B.Taut 1880-1938 (1970).
