Duits schrijver, *21.6. 1879 Reval (Tallinn), ♱30.6.1973 Tutzing. Von Taube studeerde rechten, maar wijdde zich sinds 1910 geheel aan de litteratuur.
In zijn jeugd stond hij onder invloed van D’Annunzio en Von Hofmannsthal. In zijn latere lyriek laat hij een meer persoonlijk, vaak uitgesproken christelijk geluid horen. Werken: Verse (1907), Der verborgene Herbst (1913), Die Löwenprankes (1921), Die Metzgerpost (1936), Vom Ufer, da wir abstossen (1947), Lob der Schöpfung (1954).
LITT. M.v.Taube en R.Lemp, O.von Taube (1969).
