o., stroming in de hedendaagse kunst, die zich bezighoudt met de fotografisch nauwkeurige weergave van alledaagse objecten en gebeurtenissen.
(e) Het superrealisme ontstond aan het eind van de jaren zestig aan de oostkust van de VS, in Zwitserland en de BRD, als voortzetting van de pop-art. Het verschil daarmee is dat het superrealisme niet slechts nauwkeurig, maar meer dan nauwkeurig wil weergeven, waarbij vaak gebruik gemaakt wordt van foto’s. De superrealistische beeldhouwkunst werkt meestal met polyester en fiberglas en bestaat hoofdzakelijk uit de weergave van de menselijke figuur. In feite zijn de voorstellingen in het superrealisme snapshots van de consumptiemaatschappij, hoewel ook details van meer algemene en onopvallende zaken als een muur of een deur als onderwerp worden gebruikt. De voornaamste vertegenwoordigers zijn: John de Andrea, Chuck Close, John Clarke, Don Eddy, Richard Estes, Howard Kanovitz, Alfred Hofkunst; in België: Antoon de Clerck, Marcel Maeyer; in Nederland: LITT. U.KuItermann, Radikaler Realismus (1972);P.Sager, Neue Formen des Realismus (1973); G.
Battcock (red.), Superrealism. A critical anthology (1975).
