[<Lat.], v., het in de rechten van de schuldeiser treden door een derde, die aan deze de schuld heeft betaald.
(e) In Nederland is subrogatie bij overeenkomst alleen mogelijk met uitdrukkelijke goedkeuring van de schuldeiser zodra deze de betaling van genoemde derde ontvangt. Wanneer de schuldenaar geld opneemt om zijn schuld te betalen, kan de geldschieter in de rechten van de schuldeiser treden. In dat geval moeten zowel de akte van geldopneming als de kwijting bij authentieke akte worden verleden en moet in beide het doel der geldlening worden vermeld. Voor deze subrogatie is medewerking van de schuldeiser niet nodig.
In België gaat het begrip subrogatie niet noodzakelijk met betaling gepaard; een zaak kan de plaats innemen van een andere (→zaakvervanging), of een persoon kan de plaats innemen van een andere, persoonlijke subrogatie, b.v. bij overdracht van schuldvordering, bij zijdelingse vordering, inzake arbeidsongevallen waar de verzekeraar van rechtswege de verbintenissen van de verzekerde werkgever overneemt enz.
