[<Strontian, stad in Schotland], o., scheikundig element, symbool Sr.(e) Strontium is een zilverkleurig metaal, dat in de lucht snel geel wordt door de vorming van het oxide. Daarom moet het onder petroleum worden bewaard.
Strontium hoort in de 2A-groep van het periodiek systeem en heeft buiten de elektronenconfiguratie van het edelgas krypton nog twee 5s-elektronen. Evenals de andere aardalkalimetalen is strontium tweewaardig. Isotopen zijn bekend van atoommassa 80—95, waarvan de niet-radioactieve het natuurlijke strontium vormen: 88 (82,56 %), 87 (7,02 %), 86 (9,86 %) en 84 (0,56 %). Het isotoop 90Sr komt voor in fall-out. Het wordt gebruikt om in het klein elektriciteit uit kernenergie te winnen (ruimteschepen). Strontium vormt stabiele heteropolaire verbindingen.
Het element komt weinig voor; de voornaamste mineralen zijn strontianiet (SrCO3) en celestiet (SrSO4). Strontium wordt verkregen door langzame verhitting van het oxide op 1000 °C met fijn gekorreld aluminium in vacuo of door elektrolyse van het gesmolten chloride. Het oxide (SrO) ontstaat door gloeien van het hydroxide, nitraat of carbonaat. Bij gloeien in een zuurstofstroom ontstaat het peroxide SrO2. Strontium verbindt zich gemakkelijk met water tot hydroxide. Strontiumsulfaat is veel minder oplosbaar dan calciumsulfaat. Strontiumzouten vinden toepassing in de vuurwerkindustrie, omdat zij de vlam rood kleuren.
