m. (-s), oorlogswapen uit de oudheid, vooral in gebruik bij de volken van het Middenoosten.(e) De strijdwagen was veelal een tweewielige kar, die plaats bood aan de menner en één of meer strijders (meestal boogschutters). Strijdwagens waren soms voorzien van messen aan de wielen en de assen (sikkelwagens) en bespannen met twee (Latijn: biga) of vier paarden (quadriga).
Uit de strijdwagen ontwikkelde zich de renwagen van de Romeinse wagenrennen.
