Duits politicus, *6.9.1915 München. Strauss studeerde economie, geschiedenis en germanistiek en diende tijdens de Tweede Wereldoorlog als officier.
In 1945 was hij medeoprichter van de Christlich-Soziale Union (CSU), de Beierse zusterpartij van de CDU. In 1949 werd hij lid van de Bondsdag en in 1961 voorzitter van de CSU. Van 1953—55 was hij minister Zonder Portefeuille, van 1955-56 voor Atoomzaken, van 195662 van Defensie (→Spiegelaffaire) en van 1966—69 van Financiën. Strauss vertegenwoordigt een rechts-nationalistische stroming in de christen-democratie. Hij verzette zich o.a. tegen de →Oder-Neissegrens en tegen de ontspanningspolitiek van kanselier Brandt. De remilitarisering van de BDR en de opbouw van de Westduitse wapenindustrie zijn voor een belangrijk deel zijn werk.
Hij is voorstander van een autoritaire staat en veroorzaakte eind 1977 opschudding door zijn verdediging van de Chileense dictator Pinochet. In 1978 werd Strauss ministerpresident van Beieren.LITT. T.Dalberg, F.J.Strauss (1968); D.Bischoff, F. J.Strauss (1973); E.Eisner, Das europäische Konzept von F.J.Strauss (1975).
