[Ital.], m. (-’s), minneof hekeldicht van acht of zes elflettergrepige verzen met gepaard of gekruist rijm.
(e) De strambotto was oorspronkelijk een Siciliaanse vorm van liefdespoëzie, later ook met satirische inhoud. In de kunstpoëzie der 15e eeuw werd hij door A.Poliziano en L.Giustiniani en in de 19e door G. Carducci toegepast.
