m., druk die een straling uitoefent op een lichaam.
(e) De term stralingsdruk wordt m.n. gebruikt voor licht en andere elektromagnetische straling. De stralingsdruk is dan, voor straling vallend op een absoluut zwart lichaam, gelijk aan de opvallende energiestroom van de straling per oppervlakte-eenheid en per seconde. De stralingsdruk is uiterst klein: b.v. voor het op aarde vallende zonlicht ca. 5 x 10-6 Pa. Bij uiterst beweegbare deeltjes zoals atomen of moleculen in vacuum kan dit toch tot waarneembare effecten leiden, zoals de deeltjes die weggeblazen worden in de protuberansen op de zon. Kometenstaarten worden gedeeltelijk door stralingsdruk gecreëerd, maar zeker ook deels door de zonnewind. Stralingsdruk is van zeer groot belang voor het evenwicht van krachten binnen de zon en de sterren.
