m. (-en), grond waarop een zekere strafverhogingsmogelijkheid bestaat in bijzondere gevallen, als afwijking van de vastgelegde maxima per speciaal delict.
(e) Algemene strafverzwarende omstandigheden gelden of voor alle strafbepalingen (b.v. meerdaadse samenloop van strafbare feiten), of voor bepaalde groepen strafbepalingen (recidive onder bepaalde voorwaarden). Bijzondere strafverzwarende omstandigheden gelden ten aanzien van één bepaald delict. Veelal worden de maxima met eenderde verhoogd.
